Huzur nedir? Hep aradığım şey huzur diyorum da tanımını biliyor muyum? Elbette herkes için huzurun tanımı farklı; peki benimki ne? Seneler önce bir reklam vardı, ne reklamı olduğunu hatırlamıyorum ama; “evdeki huzur, mutluluk budur.” Diyordu reklamda. O kadar zihnime kazınmış…
Bir fotoğraf karesi. Gülüyorsun; mutlusun fotoğrafta; evet o an mutlusun…peki ya öncesi? Günümüzde İnstagramda ya da başka sosyal ağlarda bir ana bakıp da “yaşıyor be insanlar” demiyor muyuz? Diyoruz. Ben de yapıyorum bunu; ister istemez… Durdum düşündüm bugün; yok öyle…
Ne mi konuşalım? Herhangi bir şey. Yeter ki konuşalım. Konuşarak anlaşır insanlar çünkü. Durduk yere gözlerim neden doluyor bazen mesela; onu konuşalım, iç dökmüş olurum hem, hem de sen beni daha iyi anlarsın. Az önce dersten çıktım; çalıştığım şirkete Allah…
Beni tanısaydın eğer; tüm öfkemin bir incelikle dağılacağını bilirdin, Çabuk parladığımı, çabuk söndüğümü, Ortalığı yakıp yıktığım ateşimin hep köz olarak kaldığını, ama ne yangına yol açtığını, ne de küllendiğini bilirdin. Beni tanısaydın eğer; paramparça olup tekrar tekrar birleştirdiğim yüreğime bir…
Yaz dediler yazıyorum. Sen daha çok yaz Shebo dediler, hayata bakışımızı değiştiriyorsun dediler, senin tecrübelerinden faydalanmak istiyoruz dediler. Öyle ise ne mutlu bana 💜 Her zamanki gibi, başlığı yazıyı yazmadan koydum, akışına bıraktım, hayatta olduğu gibi…ya da Sezen’in bir şarkısında…
Ütopik mi desem, distopik mi, yoksa bilim kurgu mu? En iyisi metafizik demek, rüyalar bir nevi öyle çünkü…psikolojik boyutuna girmeden, iyi senaryo olur bundan diyerek bu haftaki rüyamı yazmak istiyorum. Yorumlamak isteyen buyursun yoruma ! Rüyamda, bir lord ile evliyim;…
Kintsugi; bir Japon sanatı. Hiçbir şey kusursuz değildir diyor, kusurlardaki güzelliği ortaya çıkarıyor. Nedir kintsugi? Kırılmış şeyleri altınla onararak içindeki güzelliği ortaya çıkaran bir sanat; benim kendimi çok yakın hissettiğim. Neden mi? Çünkü bana Osho’nun şu sözlerini hatırlatıyor: “Hiç kimse…
Yazdım içime bağırdıklarımı dedikten bir sene sonra bugün, farkettim ki yine susuyorum. Neden? Kavgadan yorulduğumdan… Ya benim içimdeki kavga? Onu ne yapacağız? Sustuğum yetmezmiş gibi bir de yazmadığımı fark ettim. Sonra dedim ki kendi kendime; Shebo! Vakit yazma vaktidir. Dökül…
“Allah iyi insanlarla karşılaştırsın”, şu hayatta en sevdiğim dua. Ne para pul, ne aşk meşk; ama iyi insan. Nasıl yaparız ki iyi insanın tanımını? Bana göre iyi insan bencil olmayan insan mesela, ya da hoşgörülü insan. Tabi ki tek bir…
Ve ben seni bana hayran hayran bakışında yakaladım, Ben de hayrandım ama bakmaya kıyamadım… Korktun sevmekten ve hiç olmayacak insanlara bıraktın korkak yüreğini, Dönüp baksam, sanki kıyamet kopacak gibi, cehenneme düşmekten korktuk… Ve koşar adım kaçarken kendimizden başka diyarlarda kaybolduk…
