Korku ! Neler yaptırmaz ki insana…
Bugünlerde herkes kaybetme korkusu yaşıyor, neyi mi? Sağlığını, hayatını, sevdiklerini, hayat standardını ve daha birçok şeyi… Görünmeyen bir varlık tüm dünyanın yaşam stilini etkiliyor. Artık sosyal olarak mesafeli, evlerimizde kendi içimizdeyiz. Şunu söylemeliyim ki benim içim çok kalabalık…
Ne diyorduk? Korku. Ölüm korkusu, aç kalma korkusu, hepsinden önemlisi bir daha eskisi gibi olamama korkusu…
Eskiden iyi miydik peki? Belli ki bazı konularda pek iyi değilmişiz, özellikle de doğaya saygı konusunda. Doğa ana her zaman onun olanı geri alır, dengeyi bulur. Eskiden iyi olan neydi peki? Sosyal birer varlık olduğumuzdan günlük rutinimiz iyiydi mesela. İşe gidip gelmek, trafikte de olsa müzik dinlemek, sohbet etmek, şakalaşmak, esnafa para kazandırmak, kendimizi eğlendirmek…
Peki bunları şimdi yapamıyor muyuz? Kısmen. Yalnız başına sıkılıyor insan, özellikle de kendi içindeki kalabalık ile hesaplaşmak zorunda kalmak belki de en zoru. Şu günlerde hesaplaşmalar bitti, barış zamanı, sadece biraz çıkıp yürümeye ihtiyacım var, belki de biraz koşmaya, sahilde günaydın diyen yaşlı amcaları görmeye…
Peki biz ne yapıyoruz? Bekliyoruz. Neyi? Bu lanet salgının bitmesini…Nerden ya da nasıl geldiğinin bir önemi yok artık, bitsin yeter ki, nasıl biteceğinin önemi var. Diyorlar ki evde kalırsak, birbirimize bulaştırmazsak eninde sonunda bitecek. Haftalar haftaları, yasaklar yasakları kovalıyor, biz bekliyoruz, güzel günleri…
Güzel günler gelecek, geldiğinde de burda yine iç sesim güzel günün nasıl güzel olduğunu anlatacak sizlere, içime bağırdığım çok şey var ama, şu an iç sesim diyor ki, tüm dünya sağlığın kıymetini anladı. Bir yandan şükür duyarken, bir yandan da hala isyan ediyorum çıkar peşinde olanlara, saygı duymayanlara!
Her şey biter dostlar, her güzel şey bittiği gibi, her kötü şey de biter. Bu da bitecek, sadece biraz daha sabır….
Sağlıkla kalın 🙏 biraz sonraki yazımda sokağa azar azar da olsa çıkabilmeyi, en azından bademi parka götürebilmeyi diliyorum. Öpemem anacım! Yasak! Uzaktan el sallarım 🤚