Sağlıklı Yaşam 1.Adım: Kemoterapi

Evet yanlış duymadınız ! Kemoterapi ile sağlıklı yaşamımın birinci adımını atmış oldum. Mecburen ! Zararlı yiyecekler, ağır gıdalar yok, çiğ sebze meyve evde iyice yıkanıp yenecek, tavuk mümkünse yenmeyecek…Et (iyi pişmiş) veya et suyu tüketilecek ki kan değerleri yerine gelsin. Düzenli ve küçük öğünlerde beslenilecek ki mide bulantımızı azdırmayalım. Yani yemek konusunda gayet disiplinli olacaksın.

Bunlar yemek kısmı tabi. Günde en az 2 litre su yudum yudum zorla da olsa içilecek çünkü kemonun toksik etkisini atmak gerek. Yine benzer şekilde her gün açık havada bir saat yürünecek 🤔 tanıdık geliyor mu tüm bunlar?

Kısacası, dengeli beslenilecek, dengeli uyunacak, dengeli hareket edilecek. Vücut ne istiyor, ona kulak verilecek…yani günlük hayatımızda, rutinimizde olması gereken her şey paket program.

Gönül isterdi ki tüm bunları tecrübe etmemiş olayım, ama maalesef ettim. Belki de çoğu insana göre, başta sevgili anne yarım, teyzem ve ondan olma kardeşim, kuzenim bana çok iyi baktığı için, sonra da ben kendime iyi baktığım için çok rahat atlattım. Tüm kemoterapi boyunca sadece bir kez kustum, o da yumurtadan… yumurta da besleyici gıdaların başında geldiği için her gün yemeye çalışıyordum.

Kemoterapide nasıl sağlıklı beslenilir?

Öncelikle doktorun size verdiği uzak durulması gereken yiyeceklerden gerçekten uzak durun, en ufak bir şüphe duyduğunuz gıda varsa doktorunuza sorun. Bazı sağlıklı görünen yiyeceklerin kemoterapi esnasında tüketilmemesi gerekebiliyor -örneğin greyfurt ve nar gibi- ilaçla etkileşime geçiyorlar ve etkisini azaltıyorlar çünkü.

Ben ne yaptım? Sağlıklı bir kahvaltı ile güne başladım, Aslında diyet listelerindekine çok yakın 1 haşlanmış yumurta, 1 dilim peynir, 1 dilim ekmek ve teyzemin mevsim sebzeleri ile hazırladığı beni canlandıran salata. Ben kışın tedavi gördüm ve salatamda alabaş turbu, pancar, havuç, maydanoz, dereotu ve zencefil oluyordu. Resmen yedikten sonra enerjim yerine geliyordu.

Unutmamanız gereken şey, canınız çok istese dahi (ki kemoterapi görürken istemiyor) yemek konusunda vucudu çok zorlamamak ve vucudun ne istediğine ses vermek. Doktorum bana bu dönemde insanın damak tadının çok değişebileceğini söylemişti, bazılarınınki kalıcı oluyormuş. Benimki öyle olmadı. Örneğin yağda pişmiş yumurtayı çok seven ben, çook uzun süre yağda yumurta yiyemedim. Ya da kerevizden nefret ediyordum ama o dönemde canım çekti ve teyzemden özellikle rica ettim. Onun dışında çok çok sevmememe rağmen canım tarhana çorbası isteyip duruyordu, teyzem de ilik suyuna çorbalar yaptı bana. Zaten kan değerleriniz düştüğü için sanırım vucudunuz o et suyunu istiyor aslında, beyran falan içiyordum ben mesela.

Kemoterapi ile Spor

Vücudunuz yorgun oluyor, çok ağır spor yapamazsınız. En güzeli yürüyüş yapıp bırakmak. Güneşe de çok maruz kalmamanız gerekiyor. Yüzmek isterseniz de havuza hijyen sebebi ile girmenizi istemiyorlar, çünkü en ufak bir mikroba/bakteriye maruz kalmanız istenmiyor. Ağır sporları aklınızdan bile geçirmeyin bence, vücudunuzun dinlenmeye ihtiyacı oluyor. ben her gün bir saat yürümeye çıkıyordum, döndüğümde kış günü olmasına rağmen sırılsıklam terlemiş ve bitmiş halde dönüyordum, ama yukarda da dediğim gibi ilacın yan etkilerini atmada birebir.

Kemoterapi ve Uyku Düzeni

Özellikle tedaviyi aldığınız ilk hafta halsizlik çok olduğundan doktorlar öğleden sonra şekerleme yapmanızı tavsiye ediyor, yapın. Gece de normal, verimli bir uyku sağlık için şart. Ben çok büyük bir operasyon geçirdiğimden ilk 2 ay sağa sola pek dönemiyordum, gece de 2-3 kere kalkıyordum, başlarda birilerinin desteği ile! Uyumak için mideyi çok yormayacak şekilde ev yapımı yoğurt yemek ve dinlendirici müzikler dinlemek işe yarayabilir.

Burada özetlemeye çalıştım, konu biraz tatsız evet, ama sonsuz değil. Kemoterapide kendime iyi bakmaya başladım ben, sonra da devam ettirmeye çalışıyorum, hala çalışıyorum. Kemoterapi esnasında kendinize ne kadar iyi davranırsanız vucudunuz da ayağa kalkmanız için size o kadar çabuk yardımcı olur. Sorularınız olursa lütfen bana yazın…

Sevgiler,

Şebo

Leave a Reply