Sıradan

Bugünlerde çok insandan duyuyorum bu kelimeyi, nasılsın, nasıl gidiyor hayat diye soruyorum. Cevap hep benzer: “Sıradan”, “rutin”, “stabil” , “standart” ve de hatta “sıkıcı”.

Salgın başladığından beri evde vakti doldurmak için bir rutin belirledik kendimize, rutin bir bakıma iyidir, insana bir şekilde dinamizm kazandırır, ama bir yandan da insan doğasına aykırıdır. Çoğu insan üst üste yemek yapmak zorunda olmaktan, sürekli obsesif gibi ev temizlemekten, kendi kendine konuşmaktan, oturup dizi film izlemekten bıktı usandı. Normalde “keyif” olarak nitelendirdiğimiz bu aktiviteler yeni “rutin” oldu.

Peki gerçekten hayat rutin ve sıkıcı mı? Bence hayatımız hiç olmadığı kadar aksiyon dolu, salgının sonunun ne olacağı, işlerimizin devam edip etmeyeceği belirsiz. Bu hafta hava günlük güneşlikken, meteoroloji yağmur bile öngörmezken dolu yağdı! Arabamı bugün tamire bırakmak zorunda kaldım. Geçenlerde yüzyıllardır aktif olmayan Hasandağı’nda lav belirtileri olduğunu okudum, soruyorum şimdi size, bu mu rutin ?

Rutinden sıkıldım diyen arkadaşlarıma yaşadığımız daha kötü günleri ve belki de tekrar eve kapanabileceğimiz ve yaşayacağımız daha da kötü günleri hatırlatıyorum. Yine de “an” a şükredelim diyorum. İyi olan “an” dır, “an” dadır. Bunu unutmamalı…

Bilmiyoruz. Bugün varız, mutluyuz, bir dakika sonra var mıyız? Onu bilmiyoruz. Belirsizlikse bize yoran, zaten eski normalde de, yeni normalde de her şeyimiz belirsiz.

Hayatın tadı andadır demiştim… bilmem hatırlar mısınız? Hah işte! Durum tam olarak bu. Sıradanlığımız belki de bizim lüksümüz, sevelim onu ve sıkı sıkı sarılalım. Hayat işte, ne varsa geliyor sıra’dan…

Sağlıkla kalın dostlar ❣️