Yaz dediler yazıyorum. Sen daha çok yaz Shebo dediler, hayata bakışımızı değiştiriyorsun dediler, senin tecrübelerinden faydalanmak istiyoruz dediler. Öyle ise ne mutlu bana 💜
Her zamanki gibi, başlığı yazıyı yazmadan koydum, akışına bıraktım, hayatta olduğu gibi…ya da Sezen’in bir şarkısında dediği gibi; “Gelsin hayat bildiği gibi”… geliyor da zaten, ne bizi dinliyor, ne taktik ne plan, her şey olması gerektiği gibi akışında. O yüzden bırakmalı bu neden ben? Niçin ben? Sorularını…öyle olması gerekiyor çünkü, kabul et ve devam et.
Peki benim hayatım nasıl? Bence ben yolun ortasındayım. İki kere kanser geçirmiş biri olarak hala yolun ortasındayım diyebilmek de bir başarı bence. Hayat dediğin bir yol, kimininki uzun, kimininki kısa, kimininki virajlı, kimininki çıkmaz sokakta… kimileri ile kesişiyor yolumuz; uzun süre birlikte gidiyoruz; kimileri bir sapaktan sapıyor kayboluyor gidiyor, kimi ise çok uzakta…
Benimki nasıl mı? Geniş, uzun, iki yanı ağaçlıklı, ben tepedeyim, inişe geçtim, yolun sonu deniz 💜 en sevdiğim…
Deniz demişken, yaz gelse keşke değil mi? Yazının başlığına bağladık; yaz gelsin yaz ☀️
Öperim anacım; yolumuz kesiştiği zaman 😉