Ben asla sadece doymak için yemek yiyen biri olmadım, mecbur kalırsam tabi ama bu durumdan da hoşnut olmadım. Hayatta nelerden zevk alırım diye kendime sorduğumda bunlardan kesinlikle biri iyi yemek yemek. Zaten bizim kültürümüzde yemek bir sosyalleşme aracı, hatta çoğu kültürde öyle. Yeni tatlar keşfetmek, yeni restoranlar keşfetmek üzerine tonla tv programı var.
Bana şimdi diyebilirsiniz ki; iyi de Shebo, herkesin maddi imkanları aynı mı? Aynı olmasın, bu bir zevk. Êlinde üç tane malzeme ile lezzetin doruklarını yaşatabilen insanlar var. İşte bunlar bence yemek için yaşayan insanlar.
Bazıları da diyor ki işte keşke bir hap olsa, onu yutsak da yemek yemeye gerek kalmasa. Onlara şunu sormak istiyorum; yemek yerken hiç mi zevk almıyorsunuz yahu? Bu bir yaratılış meselesi, bu vücuda yemek girmek ve sindirmek zorunda, sistem böyle çalışıyor. Yani günümüzü bırakalım, taaa ilk insana gidelim. Kıyas yapalım, yemek için mi yaşıyorlardı? Hayır. Yaşamak için yiyorlardı. Hmm, o zaman burada çevresel faktörler etkili mi ? Etkili. Zamanın önemi var mı? Var. Peki biz ilk insan mıyız? Hayır! E o zaman?
Diyet yaparken bile kokoreç yiyen, lezzetten asla ödün vermeyen bir insan olarak cevabım yemek için yaşamak!